I. intr., sound, ring, peal, “ἠχεῖ δὲ κάρη . . Ὀλύμπου” Hes.Th.42; “ὅταν ἀχήσῃ πολιὸς βυθός” Mosch.Fr.1.4; “ἀχοῦσι προσπόλων χέρες” E.Supp.72 (lyr.); of metal, “ἠχέεσκε ὁ χαλκὸς τῆς ἀσπίδος” Hdt.4.200; “τὰ χαλκία πληγέντα μακρὸν ἠχεῖ” Pl.Prt.329a, cf. Men.66.4; of the grasshopper, chirp, Alc.39, Theoc.16.96; of the ears, tingle, “ἠχήσει τὰ ὦτα” LXX 1 Ki.3.11; διὰ τί ἠχεῖ ἢ διὰ τί ἐμφαίνεται; impers., of anecho, Arist.AP0.98a27.
2. suffer from noises in the ears, Herod.Med. ap. Orib.10.40.3.
II. c. acc. cogn., ἀχεῖν （ἰαχεῖν codd.) ὕμνον to let it sound, A.Th.869 (lyr.); “κωκυτόν” S.Tr.866; “γόους” Id.Fr.523; “ὕμνους” E.Ion883 (lyr.); χαλκέον ἄχει sound the cymbal! Theoc.2.36; ἐφεξῆς ἠχοῦντα αὐτά (sc. τὰ φωνήεντα) Demetr.Eloc.71: —Med., ἀχεῖσθαί τινα to sound his praises, dub. in Pi.Fr.75.19:— Pass., ἠχεῖται κτύπος a sound is made, S.OC1500. (Cf. sq.)
