I. Adv. in two, asunder, “δ. πάντας . . ἠρίθμεον” Od.10.203; “δ. πάντα δέδασται” 15.412; “πλευροκοπῶν δ. ἀνερρήγνυ” S. Aj.236; “δ. πρίσαντες” Th.4.100; “τέμνειν δ.” Pl.Sph.265e; “δ. διαλαβεῖν” Id.Tht.147e; “δ. τὸ στράτευμα ποιεῖν” X.An.6.4.11; δ. τὴν δύναμιν λαβεῖν catch the force divided, Th.6.10; ὅτι δ. πέφυκε (sc. ἡ Σικελία) is divided against itself, Id.4.61: generally, apart, aloof, “διαστῆναι” Hdt.4.180; “κεῖσθαι” Pi.P.5.93; “οἰκεῖν” S.OC602.
2. metaph., at two, two ways, whether with others or oneself, at variance or in doubt, “δ. δέ σφισι ἥνδανε βουλή” Il.18.510; “δίχα θυμὸν ἔχοντες” 20.32; “δ. δέ σφιν ἐνὶ φρεσὶ θυμὸς ἄητο” 21.386; “δ. θυμὸς ἐνὶ φρεσὶ μερμηρίζει” Od.16.73; “δ. θυμὸς ὀρώρεται ἔνθα καὶ ἔνθα” 19.524; “δίχα βάζομεν” 3.127; δ. μοι τὰ νοήμματα prob. in Sapph.36; “μιῇ γλώσσῃ δ. ἔχειν νόον” Thgn.91, etc.; “ἐγίνοντο δ. αἱ γνῶμαι” Hdt.6.109; “δόξα δ᾽ ἐχώρει δίχα” E.Hec.117; “μαθήσεται ὅσον τό τ᾽ ἄρχειν καὶ τὸ δουλεύειν δίχα” differ, A.Pr.927; “τὸ γὰρ τοπάζειν τοῦ σάφ᾽ εἰδέναι δ.” Id.Ag.1369; “δ. ψηφίζεσθαι” on different sides, X.Mem.4.4.8; “ἐὰν δ. γένηται τὸ δικαστήριον” Arist.Pol.1318a40.
II. Prep., c. gen., apart from, Emp.21.19; without, πυρός, ἄρσενος, A.Th.25, Ag.861; “ἀνθρώπων δ.” S.Ph.31; “οἶος Ἀτρειδῶν δ.” Id.Aj.750; “μόνη . . φασγάνου δ.” Id.Tr.1063; “δ. τέλους” Supp.Epigr.1.329.25 (Istros, i A. D.); “δ. γνώμης ἐμῆς καὶ συγκαταθέσεως” PFlor.58.8 (iii A. D.); “δ. πραγμάτων” Jul. Or.7.212a, etc.
