A.rush down or fall upon, Arist.Mu.395a25, D.S.16.80, etc.; of the rainbow, Arist.HA553b30; of divine visitations, “τοῖσι Λακεδαιμονίοισι μῆνις κατέσκηψε Ταλθυβίου” Hdt.7.134; ἐς ἀλλέλους ib.137; ἤν κατασκήψῃ ἐς τὴν Πελοπόννησον, of an omen, Id.8.65; ὀργαὶ κ. ἐς τὸ σὸν δέμας E.l.c.; τίς κατέσκηψεν τύχη; A.Supp.327; “ἐς Οἰδίπου παῖδε Ἄρης κ.” Ar.Fr.558; of Nemesis, D.H.3.23; esp. of sickness, attack, [“ἡ νόσος] κατέσκηπτε ἐς ἄκρας χεῖρας καὶ πόδας” Th.2.49, cf. Hp.Epid.3.8; “εἰς γυναῖκας” D.H.9.40; “ῥεῦμα κ. τινὶ ἐς τὰ νεῦρα” Paus.6.3.10, cf. Gal.1.286; “ἡ ξανθὴ [χολὴ] ὀδόντι” Alex.Aphr.Pr.1.40, etc.
2. c.acc., fall upon, τινα dub.l. in E.Med.94 (fort. τινι):—Pass., κατασκηφθέντα χωρία struck by lightning, Hsch.s.v. ἐνηλύσια.
IV. abs., break out, go forth, of a report, App.BC3.25; κ. εἰς τέλος come to an issue, of a war, D.H. 3.54.
