A.“χείσομαι” Od.18.17: aor. “ἔχα^δον” Il.4.24, Ep. “χάδον” 11.462, inf. “χαδεῖν” Nic.Th.956, Ep.and Ion. “χαδέειν” Il.14.34, Hp.Genit.9, part. “χαδών” Nic.Al.145: pf. with pres. sense, κέχανδα and plpf. κεχάνδει （κεχόνδει v.l. in Il.24.192, “ἐκεχάνδει” Hsch.), v. infr.:—Ep. Verb (used once or twice in Ion. Prose, and once in Ar., v. infr.), take in, hold, contain, ἓξ δ᾽ ἄρα μέτρα χάνδανεν (sc. κρητήρ) Il.23.742; λέβης τέσσαρα μέτρα κεχανδώς ib.268; “οὐκ ἐδυνήσατο πάσας αἰγιαλὸς νῆας χαδέειν” 14.34; “οἶκος κεχανδὼς πολλὰ καὶ ἐσθλά” Od.4.96; “ὃς [θάλαμος] γλήνεα πολλὰ κεχάνδει” Il.24.192; “οὐδὸς ἀμφοτέρους ὅδε χείσεται” Od.18.17; Ἥρῃ δ᾽ οὐκ ἔχαδε στῆθος χόλον the breast of Hera could not contain her rage (v.l. Ἥρη δ᾽ . . , Hera could not contain her anger in her breast), Il.4.24; κρέας ὥς οἱ χεῖρες ἐχάνδανον as much as his hands could hold, Od.17.344; “ὅσον χανδάνει χείρ” Hp.Mul.1.78; [“ῥόπαλόν] οἱ ἐχάνδανε χείρ” Theoc.13.57, cf. Lyc.317, Arat.697.
2. in prescriptions, take, Nic.Th.956, Al.58,145.
II. metaph., to be capable, able, “ἤϋσεν ὅσον κεφαλὴ χάδε φωτός” Il.11.462; “κεκραξόμεσθά γ᾽ ὁπόσον ἡ φάρυξ ἂν ἡμῶν χανδάνῃ δι᾽ ἡμέρας” Ar.Ra.260; “κωκύσασα . . ὅσσον ἐχάνδανε μητρὸς ἀνίη” AP7.644 (Bianor); “ὅσον χάδον, ὅσσον ἔρεξαν” Opp.C.4.210: c. inf., στόμα χείσεται ἐξονομῆναι τοῦτο prob. for στοναχήσεται in h.Ven.252. (Cf. Lat. pr(a)e-hendo; root χενδ- in χείσομαι （χενδ-σ-) and κέχονδα (which shd. prob. be restored in Hom.); χα-ν-δ-άνω is formed from ἔχαδον （ἔχṇδον).)
