Henry George Liddell, Robert Scott, A Greek-English Lexicon

A.“στερείτω” Pl.Lg.958e; otherwise pres. occurs only in form στερίσκω and compd. ἀπο-στερῶ: fut. “στερήσω” S.Ant. 574, “στερῶ” A.Pr.862: aor. “ἐστέρησα” E.Andr.1213 (lyr.), Pl.Lg.873e, PCair.Zen.93.13 (iii B.C.); inf. “στερέσαι” Od.13.262; “ἐστέρεσεν” IG12 (8).600.15 (Thasos), v.l. in LXX Nu.24.11, al.; “στερέσας” IG14.902 (Capri); ἐστέρισεν ib.12(9).293 (Eretria, iv/iii B.C.), AP11.335.4, prob. for ἐστέρησεν ib.124.2 (Nicarch.): pf. ἐστέρηκα （ἀπ-) Th.7.6, Plb.31.19.7, etc.:—Pass., pres. (apart from ἀπο-στερέομαι) found in early writers only in forms στέρομαι, στερίσκομαι （“στεροῖτο” X.Cyr.7.3.14, “στερουμένους” An.1.9.13, “στερεῖσθαι” E.Supp.793 (lyr.), perh. ff. ll.); part. “στερούμενος” Ph.Fr.29H., J.AJ2.7.3, Gal.18(2).19; imper. “στερείσθω” OGI483.173 (Pergam., prob. ii B.C., but inscribed in ii A.D.); στερέσθω ib.176, 179; 3pl. “στερείσθων” IG12(9).207.44 (Eretria, iii B.C.): fut. “στερηθήσομαι” D.C.41.7, etc., v.l. in Isoc.6.28, cf. 7.34, but in the best codd. στερήσομαι, as in S.El.1210, Th. 3.2, X.An.1.4.8, 4.5.28, Mem.1.1.8: aor. ἐστερήθην (v. infr.): poet. aor. 2 part. “στερείς” E.Alc.622, Hec.623, Hel.95, El.736 (lyr.): pf. ἐστέρημαι (v. infr.); “ἐστέρεσμαι” An.Ox.1.394: plpf. “ἐστέρητο” Th.2.65:— deprive, bereave, rob of anything, c. acc. pers. et gen. rei, “οὕνεκά με στερέσαι τῆς ληΐδος ἤθελε” Od.13.262; “ἄνδρ᾽ ἕκαστον αἰῶνος στερεῖ” A. Pr.862, cf. S.Ant.574, E.Heracl.807, etc.; ς. τινὰ τῆς σωτηρίας, ψυχῆς, etc., Th.7.71, Pl.Lg.873e, etc.; ὅσα τροφὴν ἡ γῆ πέφυκεν βούλεσθαι φέρειν, μὴ στερείτω τὸν ζῶνθ᾽ ἡμῶν ib.958e:—Pass., to be deprived or robbed of anything, c. gen., “στερηθεὶς ὅπλων” Pi.N.8.27; τῶν ὀμμάτων, τῆς ὄψιος στερηθῆναι, Hdt.6.117, 9.93; “φροντίδος στερηθείς” A.Ag.1530 (lyr.); “τῆς βασιληΐης ἐστέρημαι” Hdt.3.65, cf. 5.84; “τοῖ παιδὸς ἐστερημένος” Id.1.46; “γαίας πατρῴας” A.Eu.755; “μετοικίας τῆς ἄνω” S.Ant.890; “φίλων” Id.Fr.863; “τῆς πόλεως” Antipho 2.2.9 (as v.l.), X.Mem.1.1.8; ἀγαθῶν And 3.8, cf. Isoc.5.133, Pl.Phlb.66e, etc.: abs., τὸ ἐστερῆσθαι state of negation or privation, Arist.Cat.12a35.

II. rarely c. acc. rei, take away, “μισθόν” AP9.174.12 (Pall.): —Pass., to have taken from one, “πλούτου . . κτῆσιν ἐστερημένῃ” S.El. 960 (though the acc. may be construed with στένειν）“; φασγάνῳ βίον στερείς” E.Hel.95.