A.glory, renown, esp. in war, “ὡς ἄν μοι τιμὴν . . καὶ κ. ἄρηαι” Il.16.84; “ἐκ δὲ Διὸς τιμὴ καὶ κ. ὀπηδεῖ” 17.251; Ἕκτορι κ. ὄπαζεν (sc. Ἀπόλλων) 16.730; “ὁπποτέροισι πατὴρ Ζεὺς κ. ὀρέξῃ” 5.33; κ. ἀρέσθαι to win glory, 12.407, etc.; “κύδεϊ γαίων” 1.405, 5.906; of a person, μέγα κ. Ἀχαιῶν glory of the Achaeans, of Odysseus, 9.673, Od.12.184; of Nestor, Il.14.42, Od.3.79.—Ep. word, also in Alc.Supp.23.13, Hdt.7.8.ά, Democr.215, Pi.P.2.89, al., A.Th.317 (lyr.), Pers.455 (not in S. or E.); in a mock-heroic line, Ar.Eq.200; never in Att. Prose.
κῦδος , εος, τό,