A.bear one a grudge, be angry at him, c. dat. pers., “κοτεσσάμενος Τρώεσσιν” Il.5.177, cf. 18.367; “Τυδέος υἷι κοτέσσατο Φοῖβος” 23.383; “τῷ δ᾽ ἄρ᾽ Ἀχαιοὶ ἐκπάγλως κοτέοντο” 2.223; τοῖσίν τε κοτέσσεται (Ep. for κοτέσηται) 5.747, 8.391, Od.1.101; “λέοντε δύω ἀμφὶ κταμένης ἐλάφοιο ἀλλήλοις κοτέοντες” Hes.Sc.403: prov., “κεραμεὺς κεραμεῖ κοτέει καὶ τέκτονι τέκτονι τέκτων” Id.Op.25: c.dat.rei, “βασιλῆος ἀτασθαλίᾳ κοτέων” Pi.Supp.13a31: c. gen. rei, ἀπάτης κοτέων angry at the trick, Il.4.168; κοτεσσαμένη τό γε θυμῷ, οὕνεκα . . 14.191: abs., “οὐδ᾽ ὄθομαι κοτέοντος” 1.181, cf. 23.391; κεκοτηότι θυμῷ (Ep. pf. part.) with angry heart, 21.456, Od.9.501, 19.71: aor. “κοτέσασα” h.Cer.254; “Διωνύσῳ κοτέσασα” Euph.14.
κοτ-έω , (κότος) Ep. and Lyr. Verb, used in the forms cited below, without distinction of voice,