A.pain, distress, in Hom. always of mind, ἄχος αἰνόν, ἄλαστον, ἄτλητον, ὀξύ, Il.4.169, al.; “ἄχεος νεφέλη μέλαινα” 17.591; “ἄχε᾽ ἄκριτα” 3.412; “τὸν δ᾽ εἷλεν ἄχος κραδίαν” B.10.85; also of physical ills, Pi.P.3.50 (pl.); “δειμάτων ἄχη” A.Ch.586 (lyr.); ἀκοῦ δ᾽ ἄχος, with a play on the words, S.Tr.1035; “οὐράνι᾽ ἄχη” A.Pers.573 (lyr.); “ἐμοὶ δ᾽ ἄχε᾽, ἄχεα κατέλιπε” Ar.Ra.1353 (paratrag.), cf. 1531 (hex.).— Rare in Prose, “ἡ παῖς ἀπήγξατο ὑπὸ ἄχεος” Hdt.2.131; “ἄ. αὐτὸν ἔλαβεν” X.Cyr.5.5.6, cf. Plu.Cor.20.
ἄχος [α^], εος, τό,